هیئت مکتب الزهرا(س)

حدیث نبوی

پنج شنبه 87 آذر 28 ساعت 1:13 عصر

عن علی( رضی الله عنه)قال :رسول الله (ص):«من ملک زادوراحلة تبلغه الی بیت الله ولم یحج فلا

علیه ان یموت یهودیااونصرانیأوذالک انالله تبارک وتعالی یقول ولله علی الناس حج البیت من استطاع

الیه سبیلأ.»(رواه الترمذی)

ترجمه:ازحضرت علی مرتضی (رضی الله عنه)روایت است که رسول اکرم (ص) فرمودند:هرکس دارای

اسباب ووسایل ضروری سفرحج باشد ومرکب وسواریی که اورابه بیت الله برساندنیزداشته باشدوحج نکند

فرقی نمی کندکه یهودی بمیردیانصرانی .برای اینکه خداوندمتعال می فرماید:«حج بیت الله ازجانب الله

برکسانی که استطاعت آن راداشته باشند.فرض است».

شرح:دراین حدیث تهدیدووعیدسختی برای کسانی که استطاعت وتوان حج راداشته باشندوحج نکنند.بیان شده.

که برای آنهامرگ دراین حال ویادرحالی که یهودی ونصرانی گشته بمیرندبرابراست.(معاذالله)این تهدیدووعید

مانندتهدیدی است که درموردنماز بیان شده که ترک آن رانزدیک به کفروشرک قرارداده.درقرآن مجیدبیان

شده است.«اقیموالصلوة ولاتکونوامنالمشرکین»{روم رکوع /5}.(نمازرابرپاداریدوازمشرکان نباشید)

ازآن معلوم می شودکه ترک نمازازاعمال مشرکان است.باوجودفرضیت حج .تارکینحج به یهودونصاراتشبیه

داده شده اندزیراحج نکردن ازخصوصیات یهودونصارابودچون مشرکین عرب حج می کردندولی نمازنمی خواندند

لذاترک نمازازاعمال مشرکان ذکرشده است .

دراین حدیث وعیدسختی که برای تارکین حج ذکرشده .درابتدای آیه سوره آل عمران فرضیت حج عنوان شده است.یعنی

«ولله علی الناس حج البیت من استطاع الیه سبیلا».ولی معلوم است که راوی فقط قسمت ابتدایی آیه راذکرکرده واین

وعیدازقسمت آخرآیه مفهوم می شودیعنی«ومن کفرفان الله غنی عن العالمین»(مفهوم آن این است که بعدازاین حکم هر

کس روش کافرانه اختیارکندیعنی باوجوداستطاعت حج نکند.خداوندهیچ پروایی نداردزیرااوازتمام کاـینات بی نیازاست)

دراینجاباوجوداستطاعت .روش تارکین حج لفظ«ومن کفر»تعبیرشده وتهدید«ان الله غنی عن العالمین»برای آنها

بیان شده است.یعنی اینگونه افرادناسپاس هرعملی انجام دهندودرهرحالی بمیرند.خداوندهیچ پروایی برای آنان ندارد.

نزدیک به همین مضنون حدیثی درمسنددارمی وغیره ازابوامامه باهلی روایت شده است.

(معرف الحدیث 4/ 516-515.حدیث شماره969تالیف مولانامحمدمنظورنعمانی -ترجمه مولاناعبدالمجیدمرادزهی).

نوشته شده توسط : هیئت مکتب الزهرا(س)

نظرات دیگران [ نظر]


(توبه نصو)

پنج شنبه 87 آذر 28 ساعت 1:12 عصر

طریقه توبه وبازگشت به سوی خدا

توبه عبارت است ازبرگشت ورجوع ازمعصیت خداوروآوردن به طاعت او.

توبه نزدخدامحبوب است:{ان الله یحب التوابین ویحب المتطهرین}

توبه برهرمومن واجب است:{یاایهاالذین امنوتوبوالی الله توبة نصوحأ}

توبه ازاسباب فلاح ونجات است:{وتوبوالی الله جمیعأایهاالمؤمنون لعلکم تفلحون}

توبه نصوح:چون صادق باشیدخداوندبوسیله آن همه گناهان رامی بخشد هرچندزیادباشد:

{قل یاعبادی الذین اسرفوعلی انفسهم لا تقنطوامن رحمة الله ان الله یغفرالذنوب جمیعأانه هوالغفورالرحیم}«الزمر53»

ناامیدازرحمتهای الهی مباش درب توبه بازاست تاوقتی که خورشیدازمغرب طلوع نکرده است.

پیامبر<ص>می فرماید:«خداونددست (بلاکیف)خودراشب می گشایدتاتوبه کنندگان روزبرگردندودستش راروزمی گشاید

تاتوبه کنندگان شب برگردندتاوقتی که خورشیدازمغرب طلوع کند».

توبه نصوح پنج شرط دارد:

1)اخلاص برای خدا:هدف رضایت خداورسیدن به ثواب ونجات ازعذاب باشد.

2)برگناهایی که ازاوسرزده نادم باشد:وآرزوکندکاش آنهاراانجام نداده بود.

3)ترک فوری گناه:اگردرحق خدااست ترکش کندواگردرحق مخلوق است رضایت آن راجلب کرده وطلب بخشش کند.

4)عزم کندکه درآینده هرگزاین گناه راانجام نمیدهد.

5)توبه بعدازتمام وقتش نباشد(مرگ فرارسدیاخورشیدازمغرب طلوع کند).

«ولیست التوبة للذین یعملون السِـات حتی اذاحضراحدهم الموت قال انی تبت الان....»{نساء 18}

نوشته شده توسط : هیئت مکتب الزهرا(س)

نظرات دیگران [ نظر]


شخنان اهل البیت

شنبه 87 آذر 23 ساعت 11:6 صبح
سخن پیامبر اکرم (ص ) و ائمه اطهار (ع )، پیامبران الهى
پیامبر (ص ) گفت : بنده از پرهیزگاران به شمار نمى آید، مگر آن که آن چه را که براى او سودمند نیست ، رها کند.
امیرالمؤمنین على (ع ) گفت : براى دلهاى مؤمنان چیزى را زیانبخش تر از صداى گام هاى (مریدانى ) که از پشت سر آنان مى آید، نمى بینم .
حکایات
دانشمندى به دیدار پارسایى رفت ، و از یکى از دوستانش سخنى به میان آورد. پارسا، او را گفت : از این دیدار زیانکار شدى . و سه جنایت ورزیدى : کینه مرا به دوستى تیز کردى ، دل آسوده مرا نگران داشتى و خویش را نیز متهم کردى .
سخن پیامبر اکرم (ص ) و ائمه اطهار (ع )، پیامبران الهى
عبدالله بن زراره از امام صادق (ع ) کرد که گفت : پرورگار براى هر مؤمنى از ایمانش همدمى نهاده است ، که به او آرام مى گیرد، که حتى اگر بر فراز کوهى باشد، از تنهایى وحشت نمى کند.

نوشته شده توسط : هیئت مکتب الزهرا(س)

نظرات دیگران [ نظر]


پندها و عبرت ها 2

شنبه 87 آذر 23 ساعت 11:5 صبح
حکایاتى از عارفان و بزرگان علم و دین
ابراهیم پسر ادهم بوستان بانى مى کرد. روزى مردى سپاهى به نزد او آمد و میوه خواست . اما ابراهیم از دادن آن خوددارى کرد. پس سپاهى با تازیانه به سرش نواخت . ابراهیم ، سرش را نزدیک تر آورد، و گفت سرى را که همواره به نافرمانى خدا برداشته مى شده است ، بزن ! مرد سپاهى او را شناخت و به عذر خواهى در ایستاد آنگاه ، ابراهیم ، او را گفت : سرى را که شایسته عذر خواستن بود، در بلخ رها کردم .
مردى (سهل ) (بن عبدالله شوشترى ؟) را گفت : خواهم که در مصاحبت تو باشم . سهل گفت : چون یکى از ما دو تن بمیرد، آن دیگرى با که همنشین خواهد بود؟ پس ، هم اکنون ، با او باشد.
فضیل را گفتند: فرزندت گوید: دوست دارم در جایى باشم که مردم را ببینم و مردم مرا نبینند. فضیل گریست و گفت : اى واى بر فرزندم ! چرا سخنش را تمام نکرد؟ که : (نه آنها را ببینم و نه مرا ببینند.)
تفسیر آیاتى از قرآن کریم
(ملاعبدالرزاق ) عارف کاشى پیرامون آیه (لن تنالوا البر حتى تنفقوا مماتحبون ) گفت : هر عملى که صاحبش را به خدا نزدیک کندن (نیکى ) است و نزدیکى به خدا حاصل نمى شود، مگر به دورى جستن از آن چه که جز خداست . پس ، کسى که چیزى را دوست دارد، به همان اندازه از خدا محروم شده است و این شرک خفى است . به سبب تعلق محبتش به غیر خدا. چنان که پروردگار گفت : (من الناس من یتخذ من دون الله اندادا یحبونهم کحب الله ) (یعنى : برخى از مردم براى خدا انبازانى قرار مى دهند و آن را آنچنان دوست مى دارند، که خدا را دوست مى دارند) و (بدینسان ) خود را بدان محبت مخصوص گردانیده و به سه وجه از خداوند دور شده است . پس اگر آن محبوب را ویژه خدا کند و تصدقش کند و آن را از دست دهد، دورى از بین مى رود و نزدیکى حاصل مى شود و اگر جز این کند، حتى اگر غیر از آنچه دوست داشته است ، دو چندان صدقه کند، به نیکى نایل نخواهند شد. زیرا، خدا از شیوه انفاق او آگاهست . هر چند که دیگران آگاه نیستند.
فرازهایى از کتب آسمانى
(غزالى ) در کتاب احیاء (العلوم الدین ) در بیان گوشه نشینى و بهره هاى آن ، گوید: فایده ششم ، خلاصى از مشاهده بیماران و نادانان و تحمل خلق و خوى آنان است . و همانا که دیدن بیمار، موجب کورى کوچک است .
لطیفه ها، سخنان نغز و شیرین
اعمش را گفتند: چرا چشم تو کور است ؟ گفت : از نگریستن به بیماران . و حکایت کرد که وقتى ابوحنیفه به نزد او آمد و وى را گفت : در خبر آمده است که هرگاه خداوند چشمان کسى را از او بگیرد، چیزى بهتر از آن دو به او مى بخشد. اکنون عوض خیرى که خداوند به تو داده است ، کو؟ اعمش ، به شوخى گفت : بهره بهتر، آنست که بیماران را نمى بینم و تو از آنهایى . سراینده چه نیکو گفته است !:
به تنهائیم خو گرفته ام و خانه نشینم . چه انس پاکیزه اى ! و چه صفاى سرورى ! روزگار مرا ادب کرد و نا خرسند نیستم . زیرا که بیهوده نمى گویم و نمى شنوم . و تا زنده ام ، از کسى نمى پرسم که سپاه حرکت کرد؟ یا امیر بر نشست ؟

نوشته شده توسط : هیئت مکتب الزهرا(س)

نظرات دیگران [ نظر]


پندها و عبرت ها

شنبه 87 آذر 23 ساعت 11:4 صبح
سخن عارفان و پارسایان
ابو ربیع زاهد، داوود طایى را گفت : مرا پندى ده ! گفت : از دنیا روزه گیر! و افطارت را براى آخرت بگذار و از مردم چنان بگریز! که از شیر مى گریزى .
صاحب حالى گفته است : اکنون ، روزگار خاموشى ست و هنگام گوشه گیرى ، و باید با یاد خداوند همیشه جاوید بسر برد.
فضیل گفت : هر گاه کسى بر من بگذرد و مرا سلام نکند، من سپاسگزار اویم ، زیرا، سلام ، خود نوعى از منت است .
حکایاتى از عارفان و بزرگان علم و دین
ابو سلیمان دارانى گفت : ربیع بن خیثم بر در خانه اش نشسته بود، که سنگى به صورتش خورد و آن را خون آلوده کرد. ربیع ، خون از چهره خود پاک مى کرد و گفت اى ربیع ! نیک پندى در کار تو شد... سپس بر خاست و به درون خانه رفت و بیرون نیامد، تا آنگاه که جنازه اش بیرون آوردند.
سخن عارفان و پارسایان
عارفى گفت : با مردم کمتر آمیزش کن ! چه ، ندانى که احوالت به رستاخیز، چگونه است . تا اگر گناهکار باشى ، شناسندگان تو کمتر باشد.

نوشته شده توسط : هیئت مکتب الزهرا(س)

نظرات دیگران [ نظر]


   1   2   3   4   5   >>   >
:لیست کامل یاداشت ها :

حدیث نبوی
(توبه نصو)
شخنان اهل البیت
پندها و عبرت ها 2
پندها و عبرت ها
صله رحم
سخنی از دوست
حدیث
تکیه بر جایگاه دوست
کوثر
وجوه افتراق
یا مهدی عجل علی ظهورک
مهدی موعود
مهدی موعود 2
مهدی موعود د ادیان دیگر
[همه عناوین(27)]